Postanowienie o utrzymaniu tymczasowego aresztowania i określeniu na przyszłość czasu jego trwania jest orzeczeniem o jego kontynuacji, a więc swoistą formą przedłużenia najsurowszego ze środków zapobiegawczych, o której mowa w art. 249 § 5 k.p.k., nie odnoszącym się li tylko do przedłużenia tymczasowego aresztowania przez sąd na etapie postępowania przygotowawczego, stosownie do brzmienia przepisu art. 263 § 2 k.p.k. Jest to więc sytuacja o “ustawowym stanowieniu inaczej”, wskazanym [...]
[pełny tekst]

Badanie dopuszczalności wydania wyroku łącznego poprzedza wyznaczenie rozprawy w tej kwestii i rozwiązanie to swoją istotą procesową odpowiada uregulowaniom zawartym w art. 339 k.p.k. Stwierdzenie tej przeszkody prawnej powoduje konieczność wydania postanowienia o umorzeniu postępowania na posiedzeniu, w którym udział stron nie jest gwarantowany szczególnym unormowaniem. Ma więc zastosowanie tryb wyznaczania posiedzenia przewidziany w art. 339 § 5 k.p.k., który nie obliguje sądu pierwszej instan [...]
[pełny tekst]

Przepis art. 4 § 2 k.k. może być stosowany tylko wtedy, gdy na gruncie nowej ustawy łącznie z nadzwyczajnym obostrzeniem nie można byłoby wymierzyć takiej kary, jaka orzeczona została w prawomocnym wyroku. Sąd Apelacyjny w Katowicach, po rozpoznaniu w sprawie przeciwko Zbigniewowi W. skazanemu za przestępstwo z art. 157 § 2 d.k.k. w związku z art. 60 § 1 d.k.k. zażalenia wniesionego przez prokuratora na podstawie Sądu Wojewódzkiego w Katowicach dnia 28 września 1998 r., sygn. V K 321/96, w prze [...]
[pełny tekst]

Zgodnie z treścią art. 627 k.p.k., od skazanego w sprawach z oskarżenia publicznego, sąd zasądza koszty sądowe na rzecz Skarbu Państwa; do kosztów tych zaś należą m.in. wydatki Skarbu Państwa związane z dokonanymi wypłatami z tytułu przechowania zajętych w toku postępowania przedmiotów (art. 618 § 1 pkt 4 k.p.k.). Sąd Apelacyjny w Katowicach, po rozpoznaniu w sprawie przeciwko Henrykowi O., skazanemu za przestępstwo z art. 215 § 2 d.k.k., zażalenia wniesionego przez oskarżonego na postanowienie [...]
[pełny tekst]

O tym, że zachodzi uzasadniona wątpliwość co do poczytalności skazanego, która na podstawie art. 8 § pkt 2 k.p.k. obliguje do ustanowienia w postępowaniu przed sądem obrońcy, stanowić mogą nie tylko dowody przeprowadzone w toczącym się postępowaniu wykonawczym, ale także dowody i okoliczności ujawnione wcześniej w toku postępowania rozpoznawczego. Sąd Apelacyjny we Wrocławiu, po rozpoznaniu w sprawie Mariana G. skazanego w art. 148 § 1 d.k.k. w związku z art. 25 § 2 k.k. zażalenia skazanego na [...]
[pełny tekst]

Nieważność orzeczenia z mocy samego prawa na podstawie art. 101 § 1 pkt 8 k.p.k. mogą powodować tylko takie uchybienia i takie błędy, które nie są ściśle wymieniane przez ustawę, jako uchybienia powodujące mniej poważne, niż nieważność orzeczenia ipso iure, skutki procesowe. Sąd Apelacyjny we Wrocławiu, po rozpoznaniu w sprawie Józefa Z., skazanego za przestępstwo z art. 184 § 1 d.k.k., wniosku Prezesa Sądu Wojewódzkiego w Legnicy o stwierdzenie nieważności orzeczenia z mocy samego prawa, post [...]
[pełny tekst]

Skoro oskarżonemu w prawomocnym wyroku, na poczet łącznej kary pozbawienia wolności zaliczono w całości czas jego tymczasowego aresztowania, to już przesądza o tym, że jego stosowania nie można uznać za niesłuszne. Sąd Apelacyjny w Katowicach, po rozpoznaniu w sprawie z wniosku Pawła Z. o odszkodowanie za niesłuszne tymczasowe aresztowanie zażalenia wniesionego przez pełnomocnika skazanego na postanowienie Sądu Wojewódzkiego w Częstochowie z dnia 19 lutego 1998 r. (…).w przedmiocie nieuwz [...]
[pełny tekst]

(…Na wymiar kary łącznej - nie ma wpływu ani stopień zawinienia z jego funkcją limitującą, ani stopień społecznej szkodliwości poszczególnych przestępstw. Decydujące znaczenie ma zaś wzgląd na prewencyjne oddziaływanie kary, w znaczeniu prewencji indywidualnej i ogólnej. (…) Sąd Apelacyjny w Białymstoku, po rozpoznaniu sprawy M. S. i M. H. oskarżonych z art. 210 § 1 k.k., art. 210 § 2 k.k. w zbiegu z art. 214 § 3 k.k. w związku z art. 10 § 2 k.k., art. 208 k.k. i art. 11 § 1 k.k. w [...]
[pełny tekst]

Dla przypisania sprawcy odpowiedzialności z art. 160 § 1 k.k. konieczne jest ustalenie, iż swoim działaniem doprowadził do skutku przestępczego, jakim jest sytuacja niebezpieczna, czego chciał lub na który to skutek się zgodził. Sąd Apelacyjny w Białymstoku, po rozpoznaniu sprawy W. D. i A. S. oskarżonych z art. 148 § 1 k.k., z powodu apelacji wniesionej przez obrońców oskarżonych i prokuratora od wyroku Sądu Wojewódzkiego z dnia 3 kwietnia 1998 r., sygn. akt. III K 10/98, uchyla zaskarżony wyr [...]
[pełny tekst]

W świetle przepisu art. 8 ust. 2 “a” ustawy rehabilitacyjnej, nadanego ustawą z dnia 16 lipca 1998 r. o zmianie ustawy o uznaniu za nieważne orzeczeń wydanych wobec osób represjonowanych za działalność na rzecz niepodległego bytu Państwa Polskiego (Dz.U. nr 97, poz. 604), uprawnienia odszkodowawcze w przepisie tym wymienione, nie są ograniczone żadnym terminem przedawnienia, o czym przekonuje też przepis art. 8 ust. 3 tej ustawy. Sąd Apelacyjny w Katowicach, po rozpoznaniu w sprawie [...]
[pełny tekst]