W art. 626 § 1 k.p.c. chodzi o zapewnienie uczestnictwa w postępowaniu właścicielom wszystkich nieruchomości, które zamykają wnioskodawcy dostęp do drogi publicznej, w związku z czym potencjalnie mogą być obciążone służebnością, i z tego powodu są zainteresowane wynikiem sprawy. Sąd Najwyższy, w sprawie z wniosku F. M. i G. M., przy uczestnictwie W. W., o ustanowienie służebności drogi koniecznej, po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym, w Izbie Cywilnej w dniu 24 czerwca 2015 r., skargi kasa [...]
[pełny tekst]

Przepis art. 66 ustawy z dnia 21 stycznia 2000 r. o zmianie niektórych ustaw związanych z funkcjonowaniem administracji publicznej (Dz.U. nr 12, poz. 136, ze zm.) nie stanowi materialnej podstawy do przypisania Skarbowi Państwa odpowiedzialności materialnej za wykonywanie przez jednostki samorządu terytorialnego zadań zleconych z zakresu administracji rządowej. Jest to przepis procesowy, który zaktualizuje się o tyle, o ile istnieje norma prawa materialnego pozwalająca na jego zastosowanie. [...]
[pełny tekst]

1. Linia brzegu i granica między nieruchomościami nie są pojęciami prawnie tożsamymi. Przebieg linii brzegu określają przepisy Prawa wodnego, uwzględniające wpływ na jej ukształtowanie procesów naturalnych oraz działalności człowieka. Ustalenie linii brzegu następuje w drodze decyzji administracyjnej, co wynika wprost z art. 15 ust. 2 ustawy z dnia 18 lipca 2001 r. – Prawo wodne (Dz.U. z 2015 r., poz. 469). Kwestia ta nie należy do kognicji sądu powszechnego nawet w sytuacji, w której ma s [...]
[pełny tekst]

Artykuł 120 k.w. obejmuje nie tylko – jak art. 290 § 1 k.k. – nielegalny wyrąb drzewa w lesie, lecz również kradzież i przywłaszczenie drzewa wyrąbanego lub powalonego. (...) nie obejmuje w ogóle „drewna” (...). W sytuacji zaś, gdy przedmiotem czynu jest drewno, a nie drzewo, czyn ten stanowi bądź to występek z art. 278 k.k., bądź wykroczenie z art. 119 k.w. Sąd Najwyższy, w sprawie R. B., skazanego z art. 278 § 3 k.k., po rozpoznaniu w Izbie Karnej, na posiedzeniu w d [...]
[pełny tekst]

1. Sąd może wydać wyrok nakazowy, jeżeli na podstawie zebranych dowodów okoliczności czynu i wina oskarżonego nie budzą wątpliwości (art. 500 § 3 k.p.k.). Oznacza to, że dla wydania takiego orzeczenia wymagane jest osiągnięcie przez Sąd, w oparciu o zebrane w dochodzeniu dowody, dostatecznego stopnia pewności w zakresie braku wątpliwości co do okoliczności popełnienia czynu przestępnego i winy oskarżonego. Wymóg ten jest spełniony zwłaszcza wówczas, gdy sprawca przyznał się do popełnienia zarzuc [...]
[pełny tekst]

Odpowiednie stosowanie art. 237 k.p.k. w sprawach o przestępstwa skarbowe, poprzez art. 113 § 1 k.k.s., oznacza, iż przepis art. 237 k.p.k. nie ma zastosowania do grup przestępstw wskazanych w art. 237 § 3 pkt. 1–14 i 16–19 k.p.k., natomiast do przestępstw skarbowych da się odpowiednio zastosować art. 237 § 3 pkt 15 k.p.k., odnoszący się do grupy typów przestępstw dotyczących mienia znacznej wartości. Sąd Najwyższy, w sprawie o przestępstwa skarbowe i inne, po rozpoznaniu w Izb [...]
[pełny tekst]

1. Uprawdopodobnienie wyrządzenia szkody przez wydanie wyroku polega na złożeniu przez skarżącego oświadczenia, że szkoda wystąpiła – ze wskazaniem jej rodzaju i rozmiaru – oraz uwiarygodnienie tego oświadczenia przez powołanie i przedstawienie dowodów. Niezbędne jest przy tym przeprowadzenie przekonywającego wywodu wskazującego czas powstania szkody oraz związek przyczynowy między nią a wydaniem zaskarżonego orzeczenia. 2. Koszty procesu, którymi strona została obciążona, nawet wte [...]
[pełny tekst]

„Uprawnienie do wystawienia dokumentu” nie dotyczy ogólnej kompetencji do udziału w obrocie prawnym, a więc nie stanowi wystawienia dokumentu z poświadczeniem w nim nieprawdy, w rozumieniu art. 271 § 1 k.k., samo zawarcie cywilnoprawnej umowy przez strony transakcji. Podkreśla się przy tym, że uprawnienie innej osoby, o jakiej mowa w art. 271 § 1 k.k., do wystawiania dokumentów, jest uzupełnieniem kompetencji funkcjonariusza publicznego i nie jest równoznaczne z ogólną możliwością u [...]
[pełny tekst]

Podpisanie umowy, której treść odbiega od rzeczywistej treści stosunku prawnego łączącego strony, nie stanowi przestępstwa określonego w art. 271 § 1 k.k. Dlatego też strona tejże umowy nie może być sprawcą przestępstwa z art. 271 § 1 k.k., w zakresie sporządzonych przez nią dokumentów odnoszących się do zawarcia, zmiany tejże umowy. Sąd Najwyższy, w sprawie P. O., skazanego z art. 19 § 1 k.k., w związku z art. 11 § 3 k.k. w związku z art. 271 § 1 k.k., przy zastosowaniu art. 91 § 1 k.k., po [...]
[pełny tekst]

Wkład skazanego przekroczył to zachowanie, które stanowiłoby pomocnictwo w obrocie znacznej ilości substancji psychotropowej – w warunkach czynu ciągłego, w sytuacji gdy skazany całe to przestępstwo traktował także jako własne odliczając „swoją działkę” z każdej kwoty, za którą kupowano środki psychotropowe. Sąd Najwyższy, po rozpoznaniu w dniu 24 lutego 2015 r., sprawy M. G., skazanego z art. 56 ust. 1 i ust. 3 ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o przeciwdziałaniu narkomanii, w [...]
[pełny tekst]