Dla bytu czynu ciągłego w rozumieniu art. 12 k.k., polegającego - ogólnie ujmując - na wprowadzaniu środków odurzających, nie może mieć znaczenia fakt, że oskarżony czynił to w jednych przypadkach odpłatnie w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, a w innych przypadkach udzielał haszyszu nieodpłatnie, skoro oczywistym jest, w świetle doświadczenia życiowego, że tzw. "dealerzy" narkotyków częstokroć udzielają narkotyków nieodpłatnie, w celu niejako promocyjnym, dla zwiększenia ilości późniejszych [...]
[pełny tekst]

1. Przy ustalaniu zamiaru sprawcy oszustwa kredytowego, który nie przyznaje się do popełnienia tego czynu, należy mieć na uwadze całokształt okoliczności, na podstawie których można bez ryzyka błędu wyprowadzić wnioski, dotyczące realności wypełnienia zobowiązań złożonych przez sprawcę pracownikowi instytucji kredytowej, a w szczególności zabezpieczenia jego spłaty, wynikającej z możliwości finansowych i skali obciążeń sprawcy, maskowanej złożonymi przez niego nierzetelnymi oświadczeniami. 2. A [...]
[pełny tekst]

Zadanie przez sprawcę jednego ciosu pokrzywdzonej niebezpiecznym narzędziem w postaci noża, a następnie natychmiastowe wezwanie pomocy i okazanie czynnego żalu oraz skruchy wskazuje na brak zamiaru, by sprawca godził się na spowodowanie skutku śmiertelnego. Sąd Apelacyjny w Katowicach, po rozpoznaniu w dniu 13 czerwca 2002 r. sprawy Jana Z., oskarżonego z art. 148 § 1 k.k., z powodu apelacji, wniesionej przez obrońcę oskarżonego od wyroku Sądu Okręgowego w Gliwicach z dnia 19 lutego 2002 r. syg [...]
[pełny tekst]

Wymierzając karę, sąd kieruje się dyrektywami określonymi w art. 53 k.k. Jednakże w wypadku uznania, na skutek prawidłowego ustalenia i oceny tych wszystkich dyrektyw, że wymierzona kara pozbawienia wolności nie powinna przekraczać 2 lat, to przeszkodą do warunkowego zawieszenia jej wykonania nie może być wzgląd na społeczne oddziaływanie kary. Jedyną przesłanką decydującą o tym czy kara w takiej wysokości ma być orzeczona w postaci bezwzględnej, czy też z warunkowym zawieszeniem jej wykonania, [...]
[pełny tekst]

Podżeganie i pomocnictwo w stosunku do sprawstwa - które ma walor podstawowy - mają charakter pochodny. Oznacza to, że działanie przestępne polegające na podżeganiu i pomocnictwie do dokonania określonego przestępstwa przez inną osobę skutkuje odpowiedzialnością karną za te formy zjawiskowe tylko wtedy gdy nie dojdzie do fazy dokonania. Jeżeli natomiast przerodzi się z tych form zjawiskowych na współudział w dokonywaniu przez tę osobę czynu przestępnego, wówczas - zgodnie z zasadą uprzednich czy [...]
[pełny tekst]

Ponieważ instytucja wznowienia w sprawach o wykroczenia pojawiła się dopiero z dniem 17 września 2001 r., przeto może być brana pod uwagę tylko wobec orzeczeń wydanych po tej dacie. Sąd Apelacyjny w Katowicach, po rozpoznaniu, w sprawie przeciwko Januszowi S., zainicjowanej wnioskiem jego obrońcy o wznowienie zażalenia wniesionego przez obrońcę ukaranego, na postanowienie Sądu Okręgowego w Gliwicach z dnia 24 kwietnia 2002 r., sygn. VI Ko 44/02, w przedmiocie wznowienia postępowania, na podstaw [...]
[pełny tekst]

W przypadku uznania pisma oskarżonego, jako wniosku o przywrócenie terminu spełniającego wymogi z art. 126 § 1 k.p.k., błędne jest skierowanie takiego wniosku na posiedzenie wyznaczone w składzie jednoosobowym, zaś podjęta decyzja w tymże składzie w formie zarządzenia - sprzeczna jest z treścią art. 126 § 2 k.p.k. Ponieważ mylne oznaczenie orzeczenia należy oceniać nie według jego formy, lecz według jego istoty zgodnie z dyrektywą wyrażoną w art. 118 § 2 k.p.k., sąd odwoławczy ma prawo uznać, iż [...]
[pełny tekst]

Sąd nie orzekał w oparciu o przepis art. 249 § 3 k.p.k., lecz art. 344 k.p.k., a zatem wymóg przesłuchania oskarżonego nie mógł mieć w zaistniałej sytuacji zastosowania. Orzekanie bowiem w tym trybie o dalszym areszcie nie jest tożsame z jego zastosowaniem, gdyż po wniesieniu aktu oskarżenia wchodzą w grę powinności sądu i uprawnienia stron określone w art. 339 § 3 pkt 6 i § 5 k.p.k., a zawarte w rozdziale "wstępna kontrola oskarżenia", w którym art. 344 k.p.k. też się znajduje i nie ma w nim ta [...]
[pełny tekst]

Porównanie brzmienia przepisu art. 93 § 1 u.k.s. i art. 55 § 1 k.k.s. przemawia za tym, że obecnie znamiona przestępstwa firmanctwa zostały doprecyzowane. Z treści ostatniego z powołanych przepisów wynika, że skutkiem przestępczego działania jest narażenie na uszczuplenie podatku, co oznacza, że zaistnienie uszczerbku finansowego jest wysoce prawdopodobne (art. 53 § 28 k.k.s.). Z kolei istotą przestępstwa z art. 93 u.k.s. było uchylenie się podatnika od opodatkowania, czyli nie branie udziału w [...]
[pełny tekst]

Kodeks karny skarbowy nie zalicza do środków karnych świadczenia pieniężnego przewidzianego w art. 39 pkt 7 k.k. (patrz: art. 22 § 2 k.k.s. i art. 20 § 2 k.k.s.). Do środków karnych związanych z poddaniem sprawcy próbie zalicza natomiast warunkowe umorzenie postępowania karnego skarbowego (art. 22 § 2 pkt 8 lit. a k.k.s.). W sytuacji więc, gdy sąd umarza warunkowo takie postępowanie, władny jest na podstawie art. 66 § 1 i § 2 k.k. oraz art. 67 § 3 k.k. w związku z art. 20 § 2 k.k.s. do równoczes [...]
[pełny tekst]