Odwołanie od orzeczenia zapadłego w I instancji nie może polegać na ponownym przedstawieniu faktów i motywów rozważonych już przez sąd I instancji, bo w takim razie nie byłoby to orzekane odwołanie, a ponowne rozpoznawanie sprawy przez inny sąd, kolejna próba uzyskania orzeczenia pożądanej treści. Kontrola odwoławcza polega na sprawdzeniu trafności ustaleń faktycznych i wniosków z nich wyprowadzanych, poprawności stosowania przepisów proceduralnych i prawnomaterialnych oraz adekwatności (słuszno [...]
[pełny tekst]

Przy orzekaniu o przedterminowym zwolnieniu bierze się za podstawę wymiar kary oznaczony w wyroku, a ewentualnie status skazanego (art. 77 § 2 oraz art. 78 § 1-3 k.k.), a za przesłankę decyzji przyjmuje się względy prognostyczne (art. 77 § 1 k.k.). O ile prognozę zachowania skazanego można opierać na okolicznościach tyczących przestępstwa, powinna to być ocena tycząca osobowości skazanego, cech ujawnionych w przestępstwach, a nie powinna ta ocena poprzestawać na pobieżnym wzmiankowaniu znamion p [...]
[pełny tekst]

Prawidłowa realizacja weryfikacji zeznań w trybie art. 391 § 2 k.p.k. wymaga, aby po odczytaniu poprzednich zeznań i ujawnieniu rozbieżności, sąd odebrał oświadczenie od świadka, co do przyczyny zeznań odmiennych, gdyż tylko wówczas sąd ma możliwość trafnej oceny, która winna uwzględniać treść oświadczenia świadka. Sąd Apelacyjny w Lublinie, po rozpoznaniu w dniu 28 grudnia 2001 r. sprawy Macieja S. oskarżonego z art. 156 § 1 pkt 2 k.k., z powodu apelacji, wniesionej przez prokuratora od wyroku [...]
[pełny tekst]

Wymieniony w art. 8 § 2 pkt 2 k.k.w. stan skazanego określony jako "uzasadniona wątpliwość co do jego poczytalności" ma miejsce wówczas, gdy skazany wykazuje zaburzenia psychiczne, ograniczające jego zdolność do obrony w trakcie postępowania wykonawczego. Sąd Apelacyjny w Lublinie, po rozpoznaniu w sprawie przeciwko Jackowi K., skazanemu za przestępstwo z art. 210 § 2 d.k.k., art. 279 i art. 214 k.k., zażalenia wniesionego przez skazanego, na postanowienie Sądu Okręgowego w Zamościu z dnia 21 l [...]
[pełny tekst]

Użyte w art. 186 k.p.k. sformułowanie "poprzednio złożone zeznanie" wskazuje, iż wchodzi tu w grę jedynie zakaz posługiwania się konkretnym utrwalonym w protokole przesłuchania danego świadka zeznaniem oraz zakaz odtworzenia tego protokołu - jednym słowem zakaz opierania się na jego treści przy wydaniu orzeczenia karnego. Dopuszczalne jest natomiast odtwarzanie wypowiedzi świadka złożonych poza protokołem przesłuchania tak w prywatnej rozmowie z osobami trzecimi, jak i z funkcjonariuszami policj [...]
[pełny tekst]

W wypadku odczytania w trybie art. 391 § 2 k.p.k. protokołu wyjaśnień złożonych poprzednio w charakterze podejrzanego przez świadka, który skorzystał przed sądem z prawa odmowy złożenia zeznań na podstawie art. 182 § 3 k.p.k., przewodniczący składu orzekającego, zgodnie z art. 389 § 2 k.p.k. w związku z art. 391 § 3 k.p.k., tak jak w każdym innym wypadku objętym unormowaniem art. 391 k.p.k., ma obowiązek zwrócenia się do świadka o wypowiedzenie się co do treści odczytanego protokołu. Sąd Apelac [...]
[pełny tekst]

Możliwość uchylenia wyroku i przekazania sprawy przez sąd odwoławczy do ponownego rozpoznania tylko w zakresie rozstrzygnięcia o karze wynika z kilku przepisów k.p.k.: z art. 433 § l, art. 425 § 2 i § 3, art. 433 § l, art. 442 § 1 i art. 445 § l. Powstała w ten sposób tzw. horyzontalna prawomocność części wyroku (P. Hofmański) sprawia, że sąd, któremu przekazano sprawę do ponownego rozpoznania, jest w zasadzie związany rozstrzygnięciem w kwestii winy, ustaleń faktycznych i wykładni prawa zawarty [...]
[pełny tekst]

Wprawdzie treść art. 6 ustawy lutowej wskazuje, iż sąd powinien dążyć do ustalenia kręgu osób uprawnionych do ubiegania się o odszkodowanie i zadośćuczynienie, ale osobna kwestia, to sposób, w jaki należy to czynić. Zasadny wydaje się pogląd, iż od sądu, który stwierdził nieważność orzeczenia, nie można wymagać czynności wykraczających poza wymóg zwykłej staranności, a zwłaszcza prowadzenia pracochłonnych ustaleń. Wymóg ten należy uznać za dotrzymany, o ile na posiedzeniu unieważnieniowym, po og [...]
[pełny tekst]

1. Sąd Apelacyjny nie może stwierdzić nieważności orzeczenia w przedmiocie zarządzenia wykonania kary pozbawienia wolności warunkowo zawieszonej, gdyż instytucja nieważności orzeczeń (art. 101-104 k.p.k.) nie ma zastosowania do postanowień wydanych w postępowaniu wykonawczym. 2. Zawarty w art. 14 Europejskiej Konwencji o Ekstradycji z 1957 r. zakaz pozbawiania wolności osoby wydanej w celu m.in. wykonania kary za przestępstwo inne niż to, które było przedmiotem wydania, jeżeli strona wydająca w [...]
[pełny tekst]

Cele ogólno-prewencyjne kary są uwzględniane przy oznaczaniu wymiaru kary, a między innymi przez ustalenie warunków zwolnienia surowszych od zasadniczo przewidzianych ustawą (art. 77 § 2 k.k.). Nie mają one znaczenia w orzekaniu o przedterminowym zwolnieniu z kary pozbawienia wolności, które kieruje się jedynie celami penitencjarnymi (art. 77 § 1 k.k.). Sąd Apelacyjny w Krakowie, po rozpoznaniu w sprawie Anny W. skazanej z art. 282 k.k. i inne, zażalenia skazanej na postanowienie Sądu Okręgoweg [...]
[pełny tekst]